Kara gözlerin geldi aklýma Aniden beliriverdi hayalimde Hani o bakmaya doyamadýðým gözlerin Sonra….sonra… Ýçimi bir ürperti sardý aniden Çünkü kollarým bu yazýn sýcaðýnda Sensizliðin soðukluðunu sarmaya baþladý Tir tir titredim…
Bakýþlarým,gülen gözlerim Kirpiklerindeki yaþlarla Sevdiðin o gamzelerim , Somurtan ifadelerle Hepsi seni aradý çevrede Uzaklara baktý durdu. Havayý soludum Hüzün koktu….özlem koktu…ayrýlýk koktu Ama diyemedim…Kimseye diyemedim.
Bir gülün kokusunda tenini.. Çocuklarýn cývýltýsýnda gülüþlerini aradým Bakýndým durdum uzaklara Senden bir iz görürüm diye..
Ve gözlerimde buldum gözlerini Dudaklarýndan kopan buselerin masumluðu Yanaklarýmdaydý hala veda ederken
Aðlarsam gözlerimden gamzelerime süzülen Sen olacaktýn yaþlar deðil Ama hepsini yüreðime sakladým Sevdamýz gibi…Sýr oldun ömrüme…
Ve acýda olsa anladým ki Avuçlarýmdan kayýp giden ellerindi… Kaybettiðim sýcaklýðýndý.. Sendin….
ZEYNEP SÖNMEZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Meleğim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.