Adý yok ,tarifsiz bir yaþam bizimkisi Düþünce yok! Ýnsanlýk yok! Kutsanmýþlarýn arasýnda kaybolmuþ Sönük,bükük…
Hayat küçük omuzlarýn üstüne yüklenmiþ Taþýyamayanlar ise yok oluþa sürüklenir. Kurtarmak imkansýz ne yaparsan yap olmaz!.. Bedenin zayýf ,kalbin güçlü olsa dahi Ýçine alýnýrsýn karanlýðýn.
Acizliðin kekremsi tadý Dudaklarýmýzýn kenarýnda,duruyor hala Ne yaparsan yap silinmez!..
Nokta konmuþ ve bitmiþ insanlýk Ruhsuz ve mutsuz et parçalarý hükmediyor dünyaya Kalbinden çýkarýp attýklarý Yenmiþ,bitirilmiþ silinenler tarafýndan.
Ne yaparsan yap çok geç,kurtarýlamaz!.. Beklemek; Ýmkansýzlýða boyun eðmek… Yaþamsýz olan hayatýna bir darbe daha olur sadece
Hayallerden geriye Bir yaz esintisi kalýr….
Sosyal Medyada Paylaşın:
büşra köksal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.