Bir gece yarýsýnda öptün beni uykuda,
Vedasýz çekip gittin ardýnda giz býraktýn,
Ben poyraza tutuldum sen ise bak kuytuda,
Hatýra kulaðýmda bir iki söz býraktýn.
Tek çarem düþlerimde görünüp bana gelsen,
Ne kadarda sevmiþti bu gönül seni bilsen,
Ne olur bir gecede habersiz geliversen,
Sensiz yanar bu yürek içinde köz býraktýn.
Mehtaplý gecelerde yýldýzlarý sayardýk,
Aþk sarhoþu olurduk ta seherde ayardýk,
Seviþir, seviþirdik sanmayýn ki doyardýk,
Sen kopan tellerimden kýrýk bir saz býraktýn.
Yayla sandýn gönlümü istediðinde göçen,
Sen bir yolcu deðildin öylesi gelip geçen,
Öyle bir hançer oldun bu yüreðimi biçen,
Viran ettin gönlümü geçmeyen iz býraktýn.
Gün gel ipte kim derdi býrakýp gideceksin,
Sevda dolu maziyi çýkarýp sileceksin,
Desen ki inanmazdým beni el bileceksin,
Þimdi geride bana çökmüþ bir yüz býraktýn.
Islanýrdýk el ele nasýl yaðmur yaðardý,
Ýçimizdeki sevda kötülüðü saðardý,
Sanki, her sabah güneþ bizim için doðardý,
Aldýn gittin yazýmý geriye güz býraktýn.
HAVVA KESKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.