MUSTAFA KEMAL ATATÜRK
M avi gözlerini ilk gördüðümde çocuktum. Seninle tanýþtýðým gün,
öðrendim öldüðünü. Tanýþmanýn heyecaný ve ayrýlýðýn hüznü.
aðýr gelmiþti çocuk omuzlarýma
U ykudaydý o gün bütün çocuklar. Henüz uyanmamýþlardý gerçeðe.
bu yüzden öldüðünü anlamadýlar.
S eninle birlikte ölmüþtü bu topraklar. Bu topraklarda doðanlar ve
henüz doðmamýþ olanlar, hepsinin ölüm tarihi aynýydý artýk.
T arih 10 kasým 1938 i gösterirken. Saat, sabahýn dokuzu.
alacaðýmý vardý akþamýn sabahtan bilinmez. Ölümle uyandýrdý
A yrýlýk mevsiminde gidiþin doðanýn vedasýydý,
sararmýþ yapraklarýn eþliðinde , derin maviliðine.
F ýrtýnalar kopuyordu içimizde , yýkýlmýþtý o an bütün þehirler.
kimliði yoktu gözyaþlarýn. Herkes hüzündü, herkes ölüm.
A nlamýþtý gidiþini bulutlar , nemliydi gözleri . Güneþ saklanmýþtý
senden.
K albimiz yine de isyankar deðildi Allah’a . Azraile bile kýzmadýk
kapýna dayandýðýnda. Vardý Allah’ýn bir bildiði mutlaka.
E ksik kalacaktý artýk her baþlangýç içimizde. Yollar çýkacaktý
karþýmýza , þaþýracaktýk.
M ustafa Kemal ATATÜRK ölmez diyorduk. Öyle ya kim kahramanýna
ölümü yakýþtýrabilirdi ki. Kim ölüm kelimesini bu kadar kolay kullanabilirdi.
A yrýldýk , hayatýmýzýn, en uzun bakýþýydý gidenin ardýndan.
öylece kalakaldýk.
L eylekler gibi göç ettik içimizden. Takýldýk kanatlarýmýza
uçamadýk. Terkedildik bir bulutun altýnda. Sonra yaðmurlar yaðdý kasým
sabahýna.
Atam , sen gittiðinden beri çok karanlýða düþürüldük sevmeye kýyamadýðýn
yurdunda.
A ldatmasýn seni düþtüðümüz bu haller.
T erk etmedik içimizde dolaþan asil kanýný.
A sla unutmayýz uðruna savaþtýðýn yarýnlarý.
T eslim olmadýk henüz yalanlara.
Ü stümüze ölü topraðý serpseler de
R engimiz kýrmýzý ,üzerinde ay ve yýldýzýz.
K asýmlarý sevmeyiz ama biliriz, kabahati yoktur mevsimin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.