Ne oldu beyim, bir þeymi var, neden kapattýn gözlerini?
Yoksa, yoksa sen de mi gördün Mustafa Kemal’imizi?
Bakýyorum tir tir titriyorsun, hani nerde kabadayýlýðýn?
Hani, ne oldu, o kendini beðenmiþ vurdumduymazlýðýn?
Elbet korkacaksýn. O bir güneþtir, cesur yüreklerimizde.
Bir görünüp, bir kaybolsa da, her zaman haz ile içimizde.
Alev alev yakar, aydýnlatýr, karanlýk günleri benliðimizde.
Boþa deðil endiþen, ebedi yaþayacak Cumhuriyetimizle.
Hiç tanýmamýþsýn bu vataný emanet ettiði askerlerini.
Kör olmuþ gözlerin, görmüyor, amerikan emperyalizmini.
Görmüyor, ulusumuzu bölmek isteyen, þerefsiz hainleri...
Ve görmüyor, tarihler boyu süren yüce Türk Ýstiklalini...
Iþýl ýþýl Anýttepe’den bakýyor, þikayet edercesine seni.
Sanki, göreve çaðýrýyor, vataný emanet ettiði gençleri.
Biliyor, çok iyi biliyor, olasý yaþanacak, alçakça emelleri.
Ve biliyor, dahili ve hariciden, bedbaht olan tüm hainleri..
Elbetde korkacaksýn, güzel günler göreceðiz yakýnda.
Emperyalistler ve bölücü hainler, olmasa da farkýnda..
Yýktýrmýyacaðýz emanetini, laik, demokratik Cumhuriyet’i.
Böldürmeyeceðiz vataný, o bize Ata’mýzýn kutsal emaneti.
Ebediyen dalgalanacak bu bayrak, sulandýðý þehit kanýyla.
Bu Ýstiklal, bu Cumhuriyet, ebediyen yaþayacak uygarca..
Sen, ya sen? Sen sadece, baþbaþa kalacaksýn yaptýklarýnla.
Ve bir gün defolup gideceksin, yanýndaki fosil artýklarýnla..
Kapat, kapat gözlerini! Bak yine yakýyor ülkemi nurlu ateþi.
O, milletimin, hiç ama hiç batmayan, ölümsüz güneþi..
"Ne o terliyorsun? Çünkü, baþýna gelecekleri iyi biliyorsun."
Saklansa da Güneþ, her gecenin bir sabahý var. Dinliyormusun?
Galiba dinliyorsun da anlamýyorsun, ya da gelmiyor iþine.
Yüksek daðlarý sen yarattýn çünkü, öyle ya mühür sende.
Þimdilik Süleyman sensin ama unutma halen can bedende.
Yüzlerce Mustafa Kemal doðar, benim bu vatansever Ülkemde.
30haziran2010/ÝZMÝR
YÜREÐÝN YÜREÐÝMDÝR NÝÐMET BACIM (HÜZÜN ÞAÝRÝ) SESÝM
SESÝNDÝR...TEÞEKKÜRLERRRRR
MEHMET FÝKRET ÜNALAN