Gecenin soðuðu Kuru ayaza çaldý Yorgunum Uykusuzum Umutsuzum Bu gece
Ankara Garýndayým Seni bekliyorum âye Yirmiüçkýrkbeþ trenini bekliyorum Yani gecenin son trenini Yani seni Hangi þehirden gelirse gelsin Hangi yönden gelirse gelsin Seni getirecek olan treni Seni bekliyorum âye seni
Gecenin tam yarýsý Yolcu salonunun Kör ýþýklý lambalarý Soðuk kanepelerde Oturanlarý Uyuyanlarý Aðlayanlarý Sarý ve soluk gösteriyor Tüm adamlarý Bilmem de bunlarý Hiç tanýmam bu yolcularý Ben yalnýzca seni bekliyorum âye Yalnýz seni
Elimde ne var hadi bil Elimde kýrmýzý bir karanfil Hani o senin sevdiðin Kýrmýzý karanfil Bir de ýslak mendil Seni beklerken Aðlamaklý gecede
Gar duvarýnda tozlu kristal ayna Yorgun ve bitkin gösterir beni bana Seni görmek için Eðilip içine baktým ama Göremedim seni Yoktun âye
Ellerim ceplerimde Sana ýsýtýyorum ellerimi Yoldan geleceksin ya hani Üþümüþ olacaksýn Paltom da sýcak Ýçim zaten yanýyor sana Kollarým seni saracak Ellerim ellerini Gözlerim seni ýsýtacak âye
Her tren giriþinde gara Gözümü alýyor farlarý Aydýnlanýyor soðuk duvarlarý Gözlerim kamaþýyor ýþýktan Bakamýyorum peronlara Göremiyorum seni Hâla yoksun âye
Þikayetçiyim geçmeyen zamanlardan Bir de seni getirmeyen trenlerden Bir de aðýr aðýr vuran kampanalardan Bir de çelik raylardan Üstümden geçiyor hepsi de bir bir Durmadan durmadan âye
Son trenin girdiðinde gara Gecenin körüydü Ankara Tüm vagonlar boþaldý Kapýlar kapandý Iþýklar söndü Umutlarým baþa döndü Ýçim yandý içim Duvarlar sana saye Gelmedin âye
Gözlerim gecelerde Vagonlara asýlý kaldý Hey gülüm hey Yine yoksun sen Bu ne haldý
Ben yaþadýkça Sana vuslatýmdýr gayem Sen hiç gelmesen de Ben seni yine beklerim âye’m
*muzaffer yýldýrým
Sosyal Medyada Paylaşın:
muzaffer40 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.