saati ona kuruluydu sabah erken kalkar ayný sokakta üþürdü tek sýcaklýk gözlerinin gözlerine deðmesiydi
öyle dalardý ki hülyaya sanki tek güzel þey oydu sorsan tarif edilemezdi düþler kurardý yarýnlara fakat cümle kuramazdý ona ama hep o sokakta beklerdi seni seviyorum diye bileceði aný
birgün yaban bir eli tutuyordu kýz gözleri bir an ona çarptý kýzýn alaycý bir ifadeyle gülümsedi ogün hiç ýsýnamadý
dayanamaz sandý yüreði buna ne yapmalýydý nefret etmek istedi edemedi umut aradý bulamadý kabullenmeliydi kabullendi
ve anladý ki
bazý savaþlar vardýr ki yaralandýkça güçlenirsin Sosyal Medyada Paylaşın:
gokmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.