İNSAN
Otuz yýlým böyle acýyla geçti,
Yudum yudum acý içer mi insan.
Çicekli bahçede hayalle geçti,
Gül yerine diken derer mi insan.
Hep yarým kaldý arzular düþler,
Kalmadý gözümde,akacak yaþlar,
Her kimi gördümse,hüzünlü baþlar,
Bu kadar çileyi çeker mi,insan.
Sevgiyi yaþamak,deðilmi hakkým,
Ýnepte baðlara,þöyle bir baktým,
Gonca gül sandým da,yakama taktým,
Hep hasretmi kalýr,bir güle insan.
Yedi temmuz benim,doðum günümdür,
Hasret yüreðimde,düðüm düðümdür,
Geleceðim mechul,sevgi özümdür,
Böyle hasretinle,yanar mý insan.
Kaybolur hayalin,silinir ismin,
Ýnmisin cinmisin,bilinmez cismin,
Kazdým yüreðime,o güzel ismin,
Bu kadar mý sever,insaný insan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.