İFADE
Güneþin pencereden benim kapýdan
Hayallerle girdiðim bir gündü
Ýkimizde kimsenin olmadýðý bir odada
Ýlk defa beraber kalýyorduk
Düþük voltajlý elektriðe kapýlmýþ gibiydik
Otursak mý dikilsek mi ne yapacaðýmýzý
Bilmiyorduk
Ben onun elinden tuttum o da benim omzumdan
Tutup oturmamýzý saðladý
Ýkimizin de gözleri dolu, dolu bakýyorduk
Birbirimize
Göz yaþlarýmýz inanýn yarýþýyordu
Sayan olsa bence eþit çýkardý sayýsý
Ne oluyor bize deyip saçlarýndan okþadým
O da titreyen dudaklarýyla boynuma sarýldý
Sonunu hatýrlamýyorum hakim bey dedim
Salondaki eþ ve dostlarýmýz sessizce
Dýþarýya çýkmaya baþladý
Hakim avukatlara bir þey diyecek misiniz
Diye sordu çýt çýkmadý
Ýkimiz de gözleri dolu boynu bükük duruyorduk
Hakimin elinden düþen kalem sesiyle
Baþýmýzý kaldýrdýk
Hakim sakin bir ses tonuyla bize dönüp
Türk ceza kanununda
Böyle bir aþka ceza verilmesini öngören
Bir madde yok çýkabilirsiniz dedi “
Mahmut Ali BULUÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.