OLMAYINCA

Çiçekler üzgün açýyor sen olmayýnca,
Kahrýndan karlarý eritmedi, kardelen,
Çocuklar sessiz oynuyor sen olmayýnca,
Hasretinden buzlarý çözmedi, kardelen.

Yaðmurlar unuttu, basmadýðýn topraðý,
Kýþ gününde yaðar oldu artýk kýraðý,
Þimdi at sahibine yapýyor kaþaðý,
Çiçekler unutuldu, kimsesiz kardelen.

Sana hasretten gözlerin feri soluyor,
En güzel güller bile neþesiz açýyor,
Nefesine muhtaçtýr masumlar arýyor,
Zalime meydan okuyamadý, kardelen.

Baharlar boynu önünde güllerle gelir,
Yazýn melteme hasretiz sýcaklar zehir,
Kýþlar kurak yaðmurlar duanla istenir,
Sensiz kar altýnda esir kaldý, kardelen.

Benzerin gül gelmedi dünya kurulalý,
Seven güne bakan misali olmamalý,
Hayalinden ürperip þahsýndan korkmalý,
Sevgiye susadý, sensiz garip kardelen,

08/02/2006

dursun yeþil
Sosyal Medyada Paylaşın: