KÜÇÜK YETİM
Anne…
Biz iki kiþi miyiz?
Ahmetler üç kiþi
Biri bana biri sana biri de kimseye benzemeyen üç kiþi
Bizim ev hiç geldiðini görmedim o adamýn
Sordum Ahmet’e kim o adam
Hafif þaþkýn babam dedi
Baba mý dedin, nedir ki o? Hiç duymadým ben böyle bir þey
O benim dünyaya gelmeme vesile olan,
Sonrada beni seven, koruyan kiþi
Ama Ahmet nasýl olur ben her þey annem bilirdim
O zaman benimde bir babam var
Evet, senin de bir baban var
Koþtu koþtu küçük, bin hýçkýrýk
Durdu annesinin dizinin dibinde kalbi yedi yerden kýrýk
Sordu: anne Ahmet söyledi bizim evde olmayýp onlarda olan o adam
Babaymýþ…
Benim dünyaya gelmeme vesile olan,
Sonrada beni sevip koruyan
Anne, üzgün ve mahzun eðdi boynunu
Ve takatsiz dizleri üstüne çöktü
Gözünden düþen iki damla deðdi yavrusunun yanaklarýna
Ýçi kanayýp da belli etmeyen vakur anne edesýyla
Evet yavrum vardý komsuda olupta bizde olmayan o adam.
Küt küt attý küçüðün kalbi
O zaman gidip bulalým ya da çaðýr gelsin anne!
Boðuldukça boðuldu çocuk aklýnýn tos pembeliðinde anne
Yavrum bilir misin ölüm kimdir?
Ölüm bizlerin baþýna gelen en büyük hadisedir
Ölüm bir yok oluþ, bir ayrýlýktýr.
Anlamadý küçük, anne! ne diyorsun
Yavrum anlayacaðýn
Biz insanlar doðar büyür ve sonra ölürüz
Ýþte bu ölümde bu dünyadan yok olup gitmektir
Yani…
Evet, baban da bu dünyadan yok olup gitti
Küçük yýkýldýkça yýkýldý
Peki, bir daha hiç göremeyecek miyim onu
Göreceksin sende bu dünyadan göçünce
Her insanýn girdiði mezar denen küçük bir yerde
Küçük oracýkta ölmek babasýna kavuþmak istedi
Annesi, yavrum bu bizim elimizde deðil
Bu bizi var edenin elinde dedi o ne zaman isterse
Ama bizi var eden senin gibi babasý olmayan küçüklere yetim demiþ
Ve en büyük deðeri size vermiþtir
Seni üzen her kim olursa cezalandýracaðýný söylemiþtir
Küçük öylece daldý bir esenlik doldu gönlüne
Hadi anne mezar dediðin o yere gidelim
Babama kavuþacaðým o yere…
Annesi küçüðü babasýnýn mezarýna götürdü
Ýþte yavrum baban burada bizlerin burada yaptýðý þey dua etmektir
Hadi sende içinden geçenleri babana söyle
Öyle ki küçüðün dilinden dökülen her hasretli kelime titretti kâinatý
BEN BÝR YETÝMMÝÞÝM BABA
KURBANIM BÝLESÝN, BANA YETÝM DÝYEN ALLAHA
BEN BÝR KIYMETMÝÞÝM BABA
KURBANIM BÝLESÝN, BANA KIYMET VEREN ALLAHA
küçük öylece uzun uzun babasýyla hemhal oldu
Ve sonra…
Annesiyle el ele verip ufukta kaybolup gitti
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.