YİNE YUNUS.

Yunus bizde Yunus gözde.
Arý duru Türkçe sözde.
Varmý daha güzel yazan.
Olur belki bana kýzan.

Arý gibi çiçek gezer.
O Türkçeyi baldan süzer.
Bugün rahat okunuyor.
Ýpek gibi dokunuyor.

Hakk vergisi onda yazmak.
Yanlýþ olur buna kýzmak.
Hani malýn diyen Yunus.
Bizler birer fani kuluz.

Haktan eser þair yeli.
Kimi abdal kimi deli.
Deðer verdi ona veli.
Tapduk Emre verdi eli.

Kolay deðil çile çekmek.
Dergâh þerbetini içmek.
Hakk yolunda emek çekmek.
Kuru ekmek aþsýz yemek.

Ýþte böyle buldu Yunus.
Hakk yolunda kuldu Yunus.
Allah dedi soldu Yunus.
Akan suya döndü Yunus.

Yunus hocam, Yunus pirim.
Ben Türkçemi çok severim.
Bozulmasýn dilim derim.
Anadolu benim yerim.

Doðruluktur mihengimiz.
Kula kýymaz tüfengimiz.
Ýnsanla artar sevgimiz.
Yunus Emre dir pirimiz.

Alaylýysak okulluysak.
Ýnsanlýða faydalýysak.
Bize dosttur kara toprak.
Vatan millet birde bayrak.

Bozulmasýn dirliðimiz.
Parçalanmaz birliðimiz.
Rabbim Allah biz kardeþiz.
Peygamber ide severiz.

Yeter bitsin Türkmendaðlý.
Kader kýsmet Hakka baðlý.
Günahkarlar cehenneme.
Laf söylenmesin pirime.
HÝLMÝ CAN.
19.NÝSAN.2010. (2704)

Sosyal Medyada Paylaşın: