Bu akþam þiirlerin en hüzünlüsünü yazýyorum sana Ne çiçekler topluyorum yürek iklimimden Ayaðýmýn altýnda sararýyorken yapraklar Susuz kalýyor yine buðdaysýz baþaklar Ne yana dönsem hüznün hain kokusu geliyor burnuma Sen belki de anlamýyorsun beni Anlamasan da Kayýp gidiyorum avuçlarýndan Damla damla
Ay bile üþüyor karþýmda Ayazlarýn ýþýmasýyla ara ara Taþýmýyor artýk yürek bedenimi Müsade et artýk bana Islanayým sabaha kadar yanýnda Hüzün yaðmurlarýnda Baktýðýn her gözde beni bul emi Beni hatýrla Kalbim annenin kalbi kadar hisli ve titrek Dinlediðin her þarký özlemlerle esecek Beni anlayacaksýn bir gün elbet Yýldýzlar eþliðinde semaya kaydýðýmda Mor daðlarýn eteklerinde bekleyeceðim seni Gel, yine gidersin nasýlsa Tarih attým takvim yapraklarýna Sus, aðlama...
HAZAN... Sosyal Medyada Paylaşın:
hazan444 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.