hava simsiyah ve soðuk yine rüzgar esti, fýrtýnalar esti ...esti.. yaðmurlar , seller gibi içimde yanan ateþ akþamdan kalan keþ..
ben aðlýyorum. gözyaþlarým dinmiyor, oluyor derya deniz . yüzüyorum , yüzüyorum yaþlarýmý akýttýðým denizde. boðulmak istiyorum belki ölmek... ve omuzumda bir beyaz güvercin kondu .. dedi ki; sakýn yakýnma sakýn aðlama verdi avucuma umut uçtu ve gitti..
þimdi sakin bir parlaklýkla daha iyi bakýþla aðlamamý ve korkumu gördüm .
anladým ki; benim minik güvercinim bana daima altýn gibi ýþýkla gelecek..
o halde yakýnmayacaðým, aðlamayacaðým artýk benim küçük güvercinim bana parlayacak ve bana umut verecek...
canan demirel
Sosyal Medyada Paylaşın:
canandemirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.