dün yaðmur doyasýya boyadýðým hüznü silip attý yalnýzlýðýmý bana býraktý buz gibi serinliðe yollarý doldurup ýrmak gibi aktý dolu deðdi meyveleri yaktý duldasýnda gizemiyle
herkeste bir korku çatý akmýþ mýdýr bahçeye su dalmýþ mýdýr daldýrdý derinliðe eve ulaþmak zor adým atmak dýþarýda savuruyor yelinde çýpkýn saðanak
yaðmurun uðultusu her deðdiði yerde týpýrtýsý damla kýpýrtýsý gülücüðünde dalgalanýyor gölcüðünde daðlardan inen asfaltta betonda yutulmuyor
elde avuçta tutulmuyor alt geçitlere sýðabilse duruyor zaman duruyor sanki insan saçak altlarýnda damlalarý dolunca doyunca zapt etmek zor mu zor
iliklerimize iþliyor üþütüyor teni eritecek mi güneþi keteni
240610denizli
Sosyal Medyada Paylaşın:
ramazan.efe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.