Küçük İnsanlar
Bekliyorlar pencere önünde, onlar küçük insanlar
Hayat boyu umutsuzlar
Parmak kadarlar hepsi
Yaslanýyorlar pencerenin kenarýna ‘’ahh’’ çekiyorlar durmaksýzýn
Biri bitiyor diðeri baþlýyor
‘’durun artýk’’ diyorum, aldýrýþ etmiyorlar
Bir sigara yakýyorum onlardan büyük
Hemen saklanýyorlar perdelere
Gülüyorum onlara
Ýç çekiyorum ne kadar þanslýlar diye
‘’hiçbir iþiniz yok oðlum sizin’’ diyorum
‘’olur mu hiç, biz olmasak dünya dönmezdi’’diyor içlerinden bir tanesi
‘’öyle mi’’ diyorum
‘’öyle’’ diyor ‘’biz topraklara seviþiriz, ekolojinin babasýyýzdýr bizler, toprak ise anadýr’’ diyor
Gülüyorum onlara
Ciddiye bile almýyorum nedense
Alýþtým varlýklarýna
Bekliyorlar pencere önünde, onlar küçük insanlar
Hayat boyu umutsuzlar
Diyorum kendi kendime
Bir diðeri atlýyor
‘’sen kendine üzül, ne haldesin baksana’’
‘’ben hiç deðilse uzunum’’diyorum
‘’içiyorsun, kirletiyorsun, mahvediyorsun’’ diyor
‘’eee?’’ diyorum
‘’esi var mý abicim, kadýnýmýzý üzüyorsun’’
‘’benim sayemde azda olsa içiyor’’diyorum
‘’ kafayý bulmuþken doðru dönemez dünya, bir kazaya sebep olacaksýn’’diyor
Gülüyorum onlara
Ciddiye bile almýyorum nedense
Alýþtým varlýklarýna
Bekliyorlar pencere önünde, onlar küçük insanlar
Hayat boyu umutsuzlar
Diyorum kendi kendime.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.