Gece gündüz bir olmuþ çaðýrýyor yalnýzlýðý Karanlýklar kül renginde bozuyor dargýnlýðý Ellerimde gül kokusu okþayayým baþýný Karanfiller açacak aðlama sil gözyaþýný.
Parlayan bir hilal haykýrýp durur yýldýzlara Kendi ufkunu açmýþ bakýyor karanlýklara Hafif güneþ var havada bozuyor karanlýðý Bundan sonra insanlar arar durur yalnýzlýðý.
Artýk güneþ geldi, heryer aydýnlýk kesiliyor Ýnsanlar gecenin sarhoþluðunu daðýtýyor Ahþap merdivenlerde duran biri var, hep aðlar Çünkü merdivenlerde gecenin yalnýzlýðý var.
Geceler arkadaþ olmuþ bu kentte insanlara Yalnýz kalan herkes haykýrýyor karanlýklara Þimdi bir insan misalidir ahþap merdivenler Yanýna almýþ birkaç dost, karanlýðý beklerler.
NOT:(15’li hece ölçüsüyle yazýlmýþtýr)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin Berfe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.