seni
ergenliðim doruða çýktýðý bir delikanlý çaðýmda
solum kendini sevmeye damgalý gösterirken saðýmda
mutsuzluklar bir bir kaybolurken aðýmda
sevdim
seni
bir deli kasým günü
kar yaðmak için soðuk havalarý beklerken
içim varlýðýna haziran güneþi gibi ýsýnýrken
sevdim
seni
sokaklar bomboþ kalýrken insanlardan
kediler adýmlarýmý akþamüstü izlerken
ya da güneþ aydýnlýðýný ay’a teslim ederken
yýldýzlar bakýþlarýmýza aþký muþtularken
sevdim
seni
siirt’te koçerler sana aþýk olduðumu birbirilerine söylerken
botan çayý sevdamýz için çaðlayan çaðlayan akarken
büryan tadýnda güzelliðini sabýrsýzlýkla yudumlamayý tadarken
mardin gibi gerdanlýðýna kadim kalmayý düþlerken
sevdim
ve seni
dünya ister dönsün ister dönmesin
ateþler ister sönsün ister sönmesin
caným canýný hissede hissede
yüreðim yüreðine gide gide
sevdim