Eski Bir Hikayenin Hatırlanışı

Yaklaþýk bir saat önce gördüm seni
Unutmak kolaydý deðil mi?
Unutmak çok zor oldu benim için
Kararsýzlýðýn alev aldýðý kalbimde
Yalnýzlýklar serzeniþteydi
Aðýr yürüyüþlü asil adam
Tek lafýn bitirdi bizi
Bakýþýn hala ayný
Maðrur ve kaygýsýz
Yansýtmak istemedin belki de
Unutmadýn sende beni
Hissettim o bakýþýnda bunu
Kalbindeki karmaþýklýk hala devam ediyor sanýrým
Bendede aynýsý biliyor musun?
Susmak bilmez çeneler
Karýþýk kafan
Bulutlu bakýþlarýn yaðmuru getirmesi yakýn olmalý
Tek lafýn bitirdi beni
O sözün olmasaydý eðer
Maðrur bakýþlý asil yürüyüþlü adam
Vermezdin kendi ellerinle, ellere beni
Vermezdin inan
Bir saniyelik bakýþtý oysa
Vaktiyle güldüren beni
Sen sadece baktýn
Tek lafýnla bitirdin kendini
Kayýtsýz bakmak kolaydý
Sadece baktýn sen
Geçerken öylece kumral adam
Maðrur bakýþlý asil yürüyüþlü
Gömleðinin içinde sakladýn kalbini
Baþkasý olmaz dedin
Ciddi düþünmem artýk kimseyle dedin
Her þey aklýmda be adam…

Geri gelmez zaman biliyorum
Olmaz kesinlikle, farkýndayým
Geçtin yanýmdan selamsýzca
Bir saniyeliðine baktýn bana
Ne oldu sana der gibi
Oturuyorsun masada tek baþýna
Elinde bir kitap ya da notlarýn
Tek baþýna düþünceler denizindesin
Bakýyorsun tek kalýþýma
Beyaz gömleðinin saflýðýný aradýn bende
Ýnan tertemizdim oysa
Al beni ellerin ellerinden
Kendin verdin UNUTMA!


Sosyal Medyada Paylaşın: