ÖKKEŞ / NAME VIII - SON
Kurtlar mý kocadý ne oldu sahi
Çakalýn dediði emir be ökkeþ
Þaþýrdým, öylece kaldým vallahi
Bunu da gördü ya ömür be ökkeþ
Uyanmaz kimseler derin rüyadan
Yalandan, dolandan, kibir, riyadan
Sen sakýn kendini böyle mayadan
Yanmadan piþmiyor hamur be ökkeþ
Vaktidir o sessiz tavrýný takýn
Kalsa da dostlarda bir nebze hakkýn
Yüzünü karartýp isteme sakýn
Baksana çehreler kömür be ökkeþ
Vakit göç vaktidir, yol bizi bekler
Kýrýlmak üzeredir dal bizi bekler
Solmaya yüz tutmuþ gül bizi bekler
Ve menzil diz boyu çamur be ökkeþ
Yarým bir türkünün sedasýndayýz
Þiirde son rüknün edasýndayýz
Mademki gitmenin vedasýndayýz
Islatsýn bir deli yaðmur be ökkeþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
sükut-ve-çığlık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.