Sensizim bu gece, bedenim yanarken ateþler içinde Kelimeler dilimin ucuna çöreklenmiþken sessizim yine. Acýlarla dans ederken gülüþlerim küskünüm bu þehre. Kimsesizim sokak lambalarýnýn en kuytu yerlerinde.
Elimde kýrýk bir keman, Çalýyorum en sevdiðin melodileri yine. Sensizim bu gece, tüm kimliklerime inat. Soyunda gel geçmiþinden titrek yüreðime.
Kulaklarým duymaz belki çaldýðým melodileri Görmez belki gözlerim en duygu yüklü gülüþünü Sensizken göçebe bir rüzgar olur, izlerim bedenimi Ama yine de severim en delice halimle kimsesizliðini.
Yýkýp þehirleri, çýðlýklara boðuluyorum Bu gece sensizim ya terk ediyorum virane evleri Yerim yok, cinsim yok, bedenim yok. Sensizken “ben” olamýyorum bir türlü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
aslıkamaşık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.