þarkýlar söylemiþtin,yaðmurlarý getirdin hüzünlüydü tüm dilekler,kýyýda beklerdi ölümsüz bir cenaze kalkmazdý ýsrarla yerinden,gülerdin dönerdin anlamsýzýn boyutunda yerine gelmezdi yinede ya tüm bunlarý bir sokak kedisinin pençelerine de kazýmýþtýn, benim dövmelerim gibi alýn çizgilerime karýlmýþ toprak kokuyordu bilgeliðin sen umudun son istasyonundaydýn aðladýn gözyaþlarýn metroda kim varsa ,aðladý metroda sana yolcuydu aðladý tüm yanlarým ruhum gözlerine karardý yanlýþ anlamaydý artýk kocaman suskunluðuna ebedi anlam ,duydumki yokmuþsun,ama olsun zaten bana görede öyle bir hipotez,duyumsama yani yoktunki bilesin.
faruk tabak,24 haziran 2010,yaðmura adanmýþ arkaik satýrlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
faruk tabak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.