HASRETİN ADISIN SEN
Hasretin Adýsýn Sen...
Her þeyimsin benim soðuk pýnarým,
Bakma dargýn gibi göründüðüme.
Sen olmazsan eðer inan yanarým,
Bakýver olur mu dövündüðüme.
Senden uzaðým ben sýzlar yüreðim,
Yokluðun ýzdýrap çöktü direðim,
Tutsana elimi zayýf bileðim,
Dertlenme olur mu üzüldüðüme.
Týrnakla ettik biz soldu baðýmýz,
Çakallar yurdunda kaldý daðýmýz,
Karayýlan bunlar koptu aðýmýz,
Sýzlanma olur mu çözüldüðüme.
Gömüldüm dertlere artýk çýkamam,
Tükeniyorum ben çare bulamam,
Kesin bir þey var ki sensiz olamam,
Ýnanma olur mu örüldüðüme.
Çölde yürüyorum çýplak ayaðým,
Seni aramaktan koptu bacaðým,
Derbederim artýk tütmez ocaðým,
Aðlama olur mu dürüldüðüme.
Göklerde yýldýzsýn seni sayarým,
Bahçemde gülümsün bülbül ayarým
Serçe kuþuyum ben sana konarým,
Sevinme olur mu süzüldüðüme.
Sana hasret kaldým içim eriyor,
Anasý kaybolmuþ kuzu meliyor,
Geçiyor günler bak ölüm geliyor,
Yýkýlma olur mu büküldüðüme…
Osman Ünal-tirebolulu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.