Dünya böyle gelmiþ ama böyle gidemez,
Hiç kimse edilgen olana güç yetiremez,
Bir çocuk da olabilir bu bir hayvan da,
Her biri yaþamak için geldi bu dünyaya...
Oysa kimsesizler sokaklarda dolaþýyor,
Kedilerle ilgilenirken bazen insan oluyor,
Pencereden yiyecek atarken ben kuþlara,
Televizyonda laf anlatamýyorlar babaya...
Oysa çocuðun hayata gelmesini saðlamýþ,
Sonrasýnda da onlarý arkasýnda býrakmýþ,
Çocuðu tanýmadýðýný bahane ediyor ve,
Sonra da gitmesini söylüyor geldiði yere...
Oysa orada üvey babasý var, o da ayný,
Çocuðun öz babasýndan daha da yabancý,
Çocuðun gücü yetmiyor yalnýz yaþamaya,
Ýtiliyor herkesce bir oraya bir buraya...
Dünyada zulümler bitmedikçe sorumluyuz,
Hepimiz insanlarýn yaþamýyla dopdoluyuz,
Daha dünya deðiþtirmeden çekeceðimiz var,
Ahirete gitmeden cezalar dünyada baþlar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.