yazgýsý kalu belada gizli kýyýmý kýyamette gizlenmiþ gecenin... içinden döllenir, ve açar akýl bahçesinde dikeni vicdanýnda karanlýk çiçekler süzülür kokusu aralanan her kapýdan
ruh sarhoþtur meyline gönül vermekten sen ki kibrinle kendini büyüten behbaht bre aptal bre densiz ve ayyaþý olmuþ maddenin kazandýkca doymayan gözün sýrtýnda duran kamburundur aslýnda nefs’in o gün ki gelir kýrýlýr yýldýzlar birer birer çelik aðýrlýðýnda düþer ellerine günahýn suya benzer keþkelerin uðramaz kurumuþ damaðýna akýp gider kendi yoluna
þimdi sýkýysa dönde bak geriye kalk kalkabilirsen altýndan gurur denilen daðýn bre verdiði sözde puþt bre yaptýðý her iþte kahpe olan doymak bilmezken zulme doðmak mý istiyorsun yeniden arýnmak için günahýndan bir terazidedir þimdi ömrün
demlene demlene devleþen günahýn sýðmaz olur alemlere yedi ceddin kandýr artýk akýttýðýn üç öðün aþýn her kaþýkta seni boðmaya yeten iþte budur sonun bre insan müsveddesi bre kendini bilmez deyyus...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ayşegül gökdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.