YAĞMURA KARŞI
Bir 70 lik açýp içmek vardý þimdi,,
þu saðanak yaðan yaðmura karþý,
Unutmak vardý herþeyi..
Ama yokkk,yok be canýmýn içi,
seni unutmak ne mümkün tam tersi
hatýralara dalýp aðlamak,
gözlerden ayrý, yürekten ayrý, akan yaþý
yarýþtýrmak var yaðmura karþý...
Diyorum ya canýmýn içi,
unutmak isterken herþeyi,
dünya tepetaklak oluverdi...
Karanlýklarý aydýnlatan ýþýðým,
bir anda sönüverdi..
Yok yok be canýmýn içi,
bu böle devam etmemeli,
o kapkara bulutlar çekip gitmeli,
yaðmur dinmeli,dinmeli’ki,,
güneþin ýþýklarý gönlümüze girmeli...
Yaðan yaðmur nasýl seni bana getiriyorsa,
tam tersi,beni senden alýp götürmeli,
varlýðým karanlýk bulutlar misali,
üzerine çökmemeli...
NUR...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.