Geceye uzandý elleri Ay ýþýðýna vurgundu, Bilirdi. Sormazdý ne gelmiþi ne de geçmiþi Hiçbirþey umrunda deðildi Soyutlamýþtý kendini, Dünden, bugünden ve yarýnýn getireceklerinden. Bomboþ bir odaydý yalnýzlýðý Ýçinde oyuncak niyetine oynadýðý Kýrýk dökük kalpler Ve yýkýlmýþ hayaller.
Odanýn duvarlarý vardý Yalnýzlýðýn kokusu sinmiþ duvarlar Bir is gibi kalmýþtý da Kimseye birþey diyememiþti Demezdi de Severdi yalnýzlýðýn rutubetli havasýný Bu odada saklardý saklanýlaný.
Dört duvar arasýndaydý, Kapýsý yoktu. Ýçerde bir baþýna, Yalnýzlýðý solurdu. Alýþmýþtý yalnýzlýk ona, Gitmek nedir bilmezdi Yoldaþ olmuþtu yoluna Asýlmýþtý baðrýna.
Birgün sýðmadý yalnýzlýða Yalnýzlýða fazla geldi ruhu Acýttý canýný besbelli Giremedi kanýna Ayrýlýðýn günü gelmiþti.
Yalnýzlýðý solurken son kez Bir kez daha söyledi Yalnýzlýk odasý burasý Geleceði olmayanlarýn yeri Duvarlar dinleyin beni Gidiyorum bundan gayri Sormayýn sebebini Kalbin yoktur aþktan baþka yari.
Sosyal Medyada Paylaşın:
MaVi_DüŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.