Meçhul

Geceme sýzýyor düþlerin
Ve ben gene uykusuzken penceremde
Bir izmarit daha kanýyor gizlerim…
Belki dokunsalar aðlarým,
Sorsalar susarým belki,
Çünkü içimde son bir özlem telaþesi
Sensizliðin, meçhule yuvarlanan akýbeti…

Ürperen bakýþlar biriktirdim þimdi
Ve dilimde yýpranan satýrlar,
Her akþam ayný sulüet,
Karanlýk, dört duvar…
Ortaðým gecenin yalnýzlýðýna
Alacaðým var rüzgarlardan,
Bir nefes bekliyorum
Penceremde, yýlmadan…

Leylim, bir bana görünmez
Yýrtarým sokaklarý durmadan
Kader derim, isyan edilmez,
Yokluðuyla severim
Bir bedene ihtiyaç duymadan…
Leylim, bir bana görünmez,
Yok bir sitemim, isyan edilmez…

Sabýrla geçer günlerim
Karýþýr bin bir yüz bir birine
Beklediðim bir çift gözdür, bilirim,
Tükensem, kaybolsam seyrinde…
Sabýrla geçen günlerim,
Daðýlsýn taa göz bebeklerinde…

Esiyor iþte deli rüzgar penceremde
Ve bir izmarit daha aðlýyor gözlerim
Sislere boðulmuþ bu þehirde
Karanlýða mahkum düþlerim benim…
Es hoyrat rüzgar penceremde,
Savur küllerimi, durulmaz bu þehirde…

Nerede bekleniyorsa yolcular,
Orada olacaðým, birkaç ömür kadar
Dokunsalar aðlayacaðým,
Sorsalar susacaðým,
Yüreðimde hasretin zelzelesi
Meçhulün kollarýnda hep seni anacaðým…

A. Selim AKOL



Sosyal Medyada Paylaşın: