ZALİMLER İÇİN YAŞASIN CEHENNEM

Nefesim daralýyor, yüreðim yanýyor.
Ýçim içime sýðmýyor, kalbim kanýyor.
Zalimler kul olmuþlar, bak büyük zalime.
Her bir zalim, kendini kahraman sanýyor.

Ýþte haykýrýyor, vatanýmda her annem.
Diyor:”Yaþasýn zalimler için cehennem.”

Elbet sýðmaz þu an kinim, garba ve þarka.
Her zulmün altýnda hayret, hep ayný marka.
Zulme arka olmak, görev büyük zalime.
Son verir elbet yüce milletim bu çarka.

Ýþte haykýrýyor, vatanýmda her annem.
Diyor:”Yaþasýn zalimler için cehennem.”

Ruhumu yaktý, Þemdinli’deki þehitler.
Millete düþtü yine, ne yazýk aðýtlar.
Dayamýþlarda sýrtlarý, büyük zalime.
Askerime kurþun sýkar, ülkemde itler.

Ýþte haykýrýyor, vatanýmda her annem.
Diyor:”Yaþasýn zalimler için cehennem.”

Derdimiz çok büyük,bulunmadý bir derman.
Mehmedime kurþun sýkanda var mý iman?
Elbet diþ biler milletim, büyük zalime.
Kahraman askerimin öfkesi pek yaman.


Ýþte haykýrýyor, vatanýmda her annem.
Diyor:”Yaþasýn zalimler için cehennem.”



Mustafa EROL



Sosyal Medyada Paylaşın: