S Ü R G Ü N

HERKES KENDÝNDE SÜRGÜN,
KURUMUÞ NEHÝR YATAKLARI GÝBÝ,
YÜREKLERÝMÝZ SUSUZ KALIYOR BÖYLE.
AY GECEYE KÜSKÜN,CAN TENE.
IÞIK VURMUYOR,SENSÝZ PENCEREMDEN.
HOYRATÇA HIRPALANMIÞ,KÜSKÜN KALBÝMÝN,
ÞAÝR BÝLE ANLAMIYOR NE HÝSSETTÝKLERÝNÝ.
BAZEN SENÝ ÝÇÝYORUM,TUZLU BÝR TADIN VAR.
KURUMUÞ BÝR AÐAÇ ÞU BEDENÝM SANKÝ;
NE DALLARIM VAR KUÞLARI BARINDIRACAK,
NEDE GÖLGEM VAR ,AÞIKLARI ÇAÐIRACAK.
ELLERÝMDE UMUT YOK,GÖZLERÝMDEYSE NEÞE.
BÝR ÇOCUK KAHKAHASIYLA ÇINLIYOR SOKAK,
BENSE SEN DÝYE BAKIYORUM,HÝLAL OLMUÞ AYA.
ÞU KARÞIDA YÜKSELEN DAÐLARMIKÝ BÝLMEM,
BÖYLE AYRILIKLAR KOYAN SEVDÝKLERÝMÝZE?
KOÞARAK KAVUÞSAM DÝYORUM,YALINAYAK SANA.
KÜÇÜK BÝR SÖZ DEÐÝLMÝDÝR DÝKEN OLAN BANA?
DAHA NE DESEM BÝLMÝYORUMKÝ SANA?
NEDEN DUYGULARIMI ANLATACAK KADAR,
KELÝMELER,CÜMLELER YOK BU HAYATTA?
NE SÖYLESEM YETERSÝZ VE YAVAN GELÝYOR.
AMA AÞKIMIZI ALNIMIZIN AKIYLA HAK EDÝYOR,
SEVGÝMÝZÝ ÝSE DUYURABÝLDÝÐÝMÝZ KADAR
SÖYLÜYORUZ VE HAYKIRIYORUZ
Sosyal Medyada Paylaşın: