Bana acýlardan söz edebilirsin Ama mutluluktan asla.. Ýnsanlarýmýz küçülmüyormuki binalarýmýz büyürken, Ölümü sanki bizlermi yarattýk Yaþarken ölmüyormuyuzki iþte!. Bak nasýlda gecelerimiz uzundur bizim Güneþimiz bir türlü doðmadý doðmayýda bilmez Gülüþümüz yarým kaldý hep tozlanmýþ aynalarda Sevgiyi yudum -yudum sundular diye Mutluluk bizim olmayý bir türlü bilmez Ölüm duyurularý kanattý kanatýyorda hep yüreklerimizi Ve buna halada gülenlerimiz var Nelerle koparttýlar kalplerimizi sevgilerimi nelerle bir bilsen Çocukcada aðlýyorsak þimdi utancýmýza Ve genede içten taa içten sevenlerimiz var Bana acýlardan söz edebilirsin, ama mutluluklardan asla.. Çünkü ben onu hiç ama hiç tadamadýmki Senden baþka ARKADAÞ
Yaþadýðým duygulara 1978 yýlýnda Oktay arkadaþýmla yazdýðým þiir.Not:Zaman gece yarýsýný çoktan geçmiþti.. Nazmi Þenusta
Sosyal Medyada Paylaşın:
NAZMİ ŞENUSTA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.