Sonbahardý,yanlýzdým... Yürüyordum... Yapraklar düþüyordu Ben ise yürüyordum yol boyunca Sokaklarda kimse yoktu. Bir an için durdum Bir ses vardý duyuyordum Galiba birþeyler anlatýyordu bana Ama anlamýyordum. Sanki seni anlatýyordu Ama uzaktaydý çok uzakta Duyuyordum evet duyuyordum Fakat anlamýyordum Çok korkuyordum Birtanem çok korkuyordum Ses netleþiyordu ve beni korkutuyordu Çünkü sensizlikten bahsetiyordu Sensýzlikten ve Sonsuzluktan
ASÝMAVÝKEMAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
asi mavikemalaykılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.