Küçüktüm küçücük Koca dünyanýn düzünde Siz büyüktünüz Küçük dünyanýz içinde Tuttunuz elimden götürdünüz Öyle bir telaþ içinde Dediniz eti sizin derisi bizim Yiyiniz afiyetle
Öyle demediniz tabii Ýnsan insaný yemez O aç gözlüdür ama Ýnsan eti sevmez
Bir kitap verdiniz elime Bir defter bir kalem bir de silgi Oku dediniz önce Çevir çevir oku Yaz dediniz sonra öðrendiklerini Yaz ak yapraklý deftere Ama silme
Hem okudum hem yazdým Neler gördüm neler anladým Yalan dünyanýn düzünde Yalnýzlýðýma aðladým Hani büyüktünüz sözde Büyüklük ne haddinize Küçük kaldýnýz da küçük dünyanýz içinde Ne geçti elinize
Ve yaþarken hayatý zoru zoruna Melekler gül koymadý avucuma Siz de anlamak istemediniz ya Ne geçti elinize
Sonra yaþlandým sessizce Ve bir gün karanlýklar içindeyken gece Döndüm baktým da geriye Bocalamýþým Yalpalamýþým Þaþalamýþým Ýnsan kalmayý baþarmýþým ama Kendim için yaþayamamýþým
Keþke okumasaydým Keþke yazmasaydým Köyde olsaydým çoban kalsaydým da Bilmeseydim anlamasaydým Dünya yalanmýþ Ýnsan insaný anlamazmýþ Ben anladým da Ne geçti elime…