UZAT ELLERİNİ ANNE ... ÜŞÜYORUM !..
direniş
UZAT ELLERİNİ ANNE ... ÜŞÜYORUM !..
................................................kýnalý kuzularýma...
üþüyorum anne
geceye düþen ayazlardan deðil
haziran’ýn yirmisine karlar düþmedi
daðlarda rüzgar delice esmiyor
ama ben, biz, hepimiz
memleket, bayrak üþüyor anne !..
bizi çaðýrýyor ecdadým
Peygamber gülümsüyor Mehmetçiklerine
diyor ’ümmetimin soylu evlatlarý gelin’
cennetin tüm kapýlarý açýldý bize
misk-i amber kokularý sardý vataný
Allah’ýn þanlý ordusu Türk katlediliyor!..
bir soysuz hala oyalýyor milleti
hergüne yüreklerde karlar öbek öbek
melekleri görüyorum anne
bembeyaz giysiler giydiriyorlar
hilale sarýlmýþ tenimizden öpüyor dudaklar!..
çocuklar çýðlýk çýðlýða
’baba korkuyorum karanlýkardan’
tetiðe dokunuyor alçaklar
kana boyanýyor þüheda topraðým
ýþýðým sönüyor, yýldýzlar aðlaþýyor
zemheride kaldým anne
çok üþüyorum...
nefesler tutuluyor son bakýþlarda
elveda bile diyemedim kanayaklý Zeynep’im
buz kesiyor bedenim anam
doyamadým Alperen’ime
ellerinden son kez olsun öpemedim baba
beni bekliyor peygamberim
gidiyorum !..
bu alçaklýða dur diyemezse milletim
hakkýmý helal etmiyorum
kanýmýzýn her zerresi en tepeden sorulmazsa
bilin ki yarýnlarda hep üþüyeceksiniz
biteceksiniz!
uzat ellerini anne... üþüyorum !..
Zafer Dieniþ
...
22 Haziran 2010 Salý 10.00 Lahey
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.