YİNE KAN AĞLADIK KOCA BİR MİLLET

YÝNE KAN AÐLADIK KOCA BÝR MÝLLET

Habil’le Kabil’den baþlayan kavga,
Günümüze kadar sürüp gelmiþtir.
En güzel tabuyu en güzel yerde,
Kararan kalplerde zulüm delmiþtir.

Yine kan döktüler, on iki þehit,
Al bayrak altýnda ölümsüz yiðit,
Vatan’ý uðruna ser verdi meyyit,
O ki cennet kuþu bunu bilmiþtir.

Samyeli esmiþte hazan vuruyor,
Gayrý dünya sürgünleri kuruyor,
Üç yaþýnda sabi baba soruyor,
Baba Hak katýnda þehit olmuþtur.

Kiminin ardýnda taze yavuklu,
Kimi arkasýnda körpe çocuklu,
Yârab bu ne haldir böyle acýklý,
Bir yönüyle þehit tahtta gülmüþtür.

Þehidin rütbesi en yüce rütbe,
Merhametten yoksun vuruyor kahpe,
Seksenlik anasý olmuþ harabe,
Feryadý, figaný ciðer delmiþtir.

Elimi uzattým, bir tut yiðidim,
Sana taç giydirdi Mevla þehidim,
Sen ki vatan için ölümü sevdin,
Cennet senin dünya gülün solmuþtur,

Ak sakallý baba baþýn sað olsun,
Yüce Türk milleti sizle var olsun,
Umuyorum bu þehitler son olsun,
Yeter artýk yeter miad dolmuþtur.

Nur kýldý yaradan sendeki teni,
Sevdiðin bayraða sardýlar seni,
Þefaat yerinde unutma beni,
Sebeptir kul kula vade dolmuþtur.


Rabia Barýþ


Sosyal Medyada Paylaşın: