Çocuðun gözlerindeki son umut parýltýsýda yok oldu..
Minik elleri çaresizce iki yanýna düþtü..
Yer ayaklarýnýn altýndan kayýyordu sanki..
Yavaþ yavaþ kendini kaybetti..
Hiçbir þey düþünemez oldu
Bütün kapýlar kapandý
Korku dolu anlar geri geldi
Küçücük elleri buz gibi oldu, hissedemez oldu.
Sonra yere yýðýldý..
Zayýf bedeni titreme nöbetleriyle sarsýlmaya baþladý
Gökyüzünü delen bir çýðlýk koyverdi çocuk..
Anne! Anne diye acý bir çýðlýk..
Beyazlar içinde melek kadar güzel annesi belirdi..
Gülümsüyordu küçük kýzýna.
Koþmak istedi, koþamadý
Annesine gitmek istedi, gidemedi
Tanrýya yalvardý,duyuramadý sesini
Annesi kollarýný açmýþ beklerken..
Küçük kýz öylece bakakaldý melek annesine..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.