Bodrumda yeni bir aile oluþuyordu son zamanlarda,
Doðunca güvenli olsun diye anneleri taþýmýþtý oraya,
Ne yapsýn, her biri daðýlmýþtý son doðumu yaptýðýnda,
Yavrularý birer birer eksilmiþti, yok olmuþtu sonunda…
Þimdi apartmanýn içini güvenli bölge olarak bildi,
Her birini aðzýna alarak sýrayla bodruma getirdi,
Orasý da þüpheli ama anne kedicik bunu bilmiyordu,
O yavrularýný emzireceði sakin bir mekan arýyordu…
Yavrular vahþi, henüz hayatýn içinden uzaktalar,
Onlara yiyecek götürdüðümde benden kaçýyorlar,
Anneleri kýrýk bir pencereden çýkýp sonra geliyor,
Sanýrým orada hala minik yavrularýný emziriyor…
Yavrular giderek büyüdü, merdivene de çýkýyorlar,
Anneleriyle birlikteyken çevrelerini geniþletiyorlar,
Onlarý hayata alýþtýrdýktan sonra görevi bitmiþ olacak,
Sonrasýnda kim bilir hangi evrelerde savrulacaklar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.