Sessizce yagar yagmur Sinsice süzülür damlarlar catidan asagiya yüzümdeki kalan son tebessümleri yargilarcasina uzaklasir bütün hayaller..
...artik düslemiyorum seni ayni sahnede.. biten bir hikaye olduk ayrilisim gibi sessizdi yüregimden yüregine kalkan gemiler aciyla yükledik gönül hangarlarini bir sen ... bir ben .. yokuz artik ask duraginda kalkti ayrilik treni sen en basinda ben en son vagonda..
yangin kirmizisi lekelerle isliyorum günahlarimi simdi kör taklidi yapiyorum yasamaya yürümeyi unutmusum gibi bekleme sensiz kosmalarimi emeklemek bile zor olacak yeni baslangiclar da
ismini al artik sayfalarimdan kacak yolcu gibi saklanma düslerime gide bildigin kadar uzaklara git kimse tanimasin seni bilmesin demesin sana kimse "sen kimsin" diye sana anlam verdigimi unuttugun zaman taninmaz olursun kendine bile
git.. yolculuguna eslik edenlere anlatma beni bende saklayacagim gidisini en mahrem sirlarimla beraber. kimse kötü bilmeyecek seni... Sosyal Medyada Paylaşın:
S_Mercan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.