SeNi aNLaMaK..!!!

Bir melek tanýdým...

nefret cümlelerinde sevgiyi barýndýrýyordu...
bütün sözcükleri karamsardý ama hayata dair umut besliyordu...
Öyle masum bakýyordu ki gökyüzüne , sanki kýþ ayýnda güneþi bekliyordu...
Hiçbir beklentisi yoktu kimseden , tek isteði kaçýp kurtulmaktý bu yalan þehirden...

Bir melek tanýdým...

Bütün çýðlýklarýný suskunluðunda biriktiriyordu...
Okyanusa akan deniz misali...
Ansýzýn uzaklara dalýyordu , pencere kenarýnda babasýný bekleyen çocuklar gibi...
Birden yaðmur baþladý... Sustuk... sonra derin bir iç çekti...
Uzanýp tuttum ellerinden .. Gözlerini bana dikti , neden diye sordum birden...
Neden bu suskunluðun sebebi... Sebepsiz dedi...
Ýnsan sebepsiz yanar mý ? dedim ... Sustu...
Ansýzýn bir cümle çýktý dudaklarýndan.. " sevmiyorum" dedi..
Ne annemi ; ne babamý ; ne de bir baþkasýný...
Oysa bilmiyordu ki , bütün sevgisini" sevmiyorum" cümlesinde sakladýðýný..!!!

Bir melek tanýdým , gözleri bir çift turnayý andýrýyordu
Bir melek tanýdým yangýn yeri yüreðinde karanfiller yeþertiyordu..!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:

cycy Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

aYRıLıK VaR..! HaYaT BuYSa üSTü KaLSıN..! HaYaT BaNa YaLaN SöYLeDi..! aRDıNa BaKMaDaN GiT..! BeN öLüNCe..! aSi YüReĞiM..! :Aşka: :İsyan: öLüMü öZLüYoRuM..! GiDeBiLiRSiN..! BaHaRıM KaNa BuLaNDı..!