GİDİŞ

Güneþ her gün yeni doðmadý
Dönek dünya bizi kandýrdý

Elimizde soldu çiçekler
Beklemede kaldý böcekler

Göklere doðru çýktý sular
Döndü topraða aktý sular

Zamana esir oldu beden
Ve bedene biçildi kefen

Aynalarda beni yitirdim
Yüzüme maskeler geçirdim

Düne ait her þeyi çizdim
Yarýn diye hayaller dizdim

Bugün ben bir varda yaþadým
Vardan geçtim sýrda yaþadým

Elma,armut,karpuz,kavun,nar
Haldaþ oldu bana hep bunlar

Bir parça idim bütün oldum
Dumaný uçmuþ tütün oldum

Dem oldu rüzgarda savruldum
Dem oldu semaya tutundum

Ýndim indim çukurda kaldým
Dost aradým kapýlar çaldým

Her kapý yüzüme kapandý
Beynime sülükler dadandý

Kemirir ha kemirir beni
Dað olsam da devirir beni

Hayallerimi yele verdim
Dünya malýný sele verdim

Dolu mu boþ mu bilmem çýkým
Sonu ya kurtuluþ ya yýkým.



Mehmet BULUT
Sosyal Medyada Paylaşın: