UTANSIN 1

Doldurdular bizi Mersin kampýna,
Hal hatýr sormayan, kullar utansýn.
Konuþsan iþ gider tersin sarpýna,
Haber götürmeyen, pullar utansýn,

Geldik yazlýk giysi birer nalýnla,
Giderim her halde yalnýz salýmla,
Rezil oluyorum kendi halýmla,
Bizi ýsýtmayan, çullar utansýn.

Baþýmýz aðrýdý her gün boyunca,
Moraller bozuldu hasret koyunca,
Beyler bize sorar belki doyunca,
Dönmeye kapalý, yollar utansýn.

Diri, diri girdik bir mezarlýða,
Sýkýlýp baþladýk þu yazarlýða,
Muhtacýz mavi boncuk nazarlýða,
Fatiha okumaz, diller utansýn.

Dað deniz görürsün nerde ovalar,
Arada birlik yok hani davalar,
Süre biter bizi erken savalar,
Geri döndürmeyen, yollar utansýn.

Eþimi, oðlumu her dem özlerim,
Telefon eder mi diye gözlerim,
Boþuna mý gitti bunca sözlerim,
Hasretle sarmayan, kollar utansýn.

Çok dertler var belli insan halidir,
Benim deðil ama devlet malýdýr,
Bunu inkâr eden mutlak delidir,
Doðruya varmayan eller utansýn.

09/11/2006

dursun yeþil
Sosyal Medyada Paylaşın: