Zaman hesap vaktini gösteriyorken, Asýlý kalýr onca duygu daraðacýnda... Sorular,sorgular bir bir dökülür Cevapsýzlýklar içinde yargýlanýr hayat...
(Ya)saklýdýr artýk düþleri,gerçekleri... Düðümlenir bir an da sözler boðazýnda... Soluklanýp nefes almak ister... nafile... Yýðýlýverir umutlarý bir köþeye...
Kendini kaybediþ midir? Kendini buluþ mudur ? bilinmez... Yoksa razý geliþ midir? Baþ kaldýrýþ mýdýr? anlaþýlamaz...
Çaresizlikte çare ararken, Bir de dönülüp bakýlýr ki Koca bir ömür tüketilmiþtir. Kýrýþýklar ise zamanýn imzasý...
Kuþ misali kanat çýrparken Hiç bir yere gidemediðini farkeder. Ve o an da anlar ki ; "Hayattaki boþluklarý doldurmaya çalýþýrken Aslýnda ne kadar boþ yaþadýðýný..."
N.E.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ebruli şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.