Senin Eserin
Kader ördü aðlarýnda takýlýp da kaldým ben,
Bense seni de çok seven ve sense bunu da bilmeyen,
Yaram kanama oldu þimdi caným burada çýktý belki,
Beni de benden al da öyle hadi sevdiðini de söyle.
Acý geçen her günümde, gülemedim hiç þu ömrümde,
Bulamadým ben sen gibi ve aðladým gecelerce,
Demek sözler yalandý, sevgin yalan dolandý,
Þunu da bilki bu ömrümde senin gibi de olmadý.
Resimlerini taþlarým, kurumaz oldu yaþlarým,
Adýn anýldýðýnda ben aðlamaya da baþlarým,
Usulca yaklaþtý biri neden aðlýyorsun dedi,
Dedim çok sevdim ama o beni hiç sevmedi.
Boþver dedi takma kafana unutursun bir gün elbet,
Baþka birini bulursun ve mutlu olursunda sabret
Yok dedim de istemem görmez misin halimi,
Gerçekten sevmiþtim ben o vicdansýz ve zalimi.
Dinmiyor bak göz yaþým,
Þimdi ben çok yanlýzým,
Nasýl dayanýr bu kalp sensizliðe söyle,
Vazgeçemem ben senden, sana aþkým derinden,
Adýný andýðýmda kalbim çýkar yerinden,
Bu gönlüm derbeder,
Seni hep görmek ister,
Son kez tutsam elini yar inan bu bana yeter,
Herþeyimdir gözlerin, cennetim senin yerin,
Güldüysem de ömrümde inan senin eserin.
Sefa Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.