BANA EYVALLAH.
Yolcuyum ben artýk, gidiyorum kalbinden.
Deðer bilmez, gönlün seninle kalsýn
Yardým istemem, tutmayý bilmeyen, elden.
Gidiyorum, bu yürek, yanarsa yansýn..
Eyvallah bile demek, gelmez içimden.
**
Seni ,senden bile, fazla sevmiþtim.,
Ýçimin alevi bile, yakmaz olmuþtu.
Bu yüreði sana, feda etmiþtim.
Sanki bu beden, senin için, doðmuþtu.
**
Beni, uzerine yazý yazýlan, yaprak ettin.
Her karalamada, buruþturup ateþlerde yaktýn.
Sen, sana olan sevgimi, hep ziyan ettin.
Çýkýyorum ,Gidiyorum o taþ kalbinden….
Ve sen, bensiz kalmayý, çoktan hak ettin.
**
Sana son bir söz söylüyorum.
Bensiz,hayatýnda baþarýlar diliyorum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.