þarkýlarým vardý bir zamanlar bestelenmemiþ bile olsalar benim þarkýlarýmdý onlar hayallerim vardý bir zamanlar bulutlarýn üstünde olsada hep ulaþmak isterdim onlara
kâbuslarým vardý gecenin karanlýðýnda kan ter içinde býraksalarda beni benim kabuslarýmdý onlar
loþ yollarda gezerdim koca þehirde adýný bilmediðim bir þeyler arardým yorgun düþsemde sabahlara Kaldýrýmlar ve sokak lambalarý þahitti Bütün bunlara
çiçeklerim vardý begonyalarým güllerim vardý geçip de karþýlarýna konuþurdum onlarla bunu kimse bilmezdi
kanadý kýrýk kuþlar düþerdi pencereme alýp onlara bakardým su verirdim yem verirdim iyileþtimi de salýverirdim uçup giderdi ellerimden bir sabah soluveren çiçeklerim gibi çocukluðum gibi, gençliðim gibi kaybolup giden aþkým gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
divanedadaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.