vazgeçtiðim yarýnlara düþüyorum
sokaklardaki adýmlarým yaþadýðýmý hatýrlatýr da
yaðmurlar hep usulca yaðar içime
hangi eve baksam sen koþarsýn düþlerime
lambalarýn ýþýðý karanlýðýma umut olur belki diye
altlarýnda dururum bir kaç saniye
eve giden dönemeçten gülüþün karþýlardý beni
bakarým bakarým göremem
ellerim boþ kalýr bahçenin giriþinde
hüzün oturur omuzlarýma
diz çökertir aðýrlýðýnca
umut akar gider gözlerimden yere
hýçkýrýklar havalandýrýr serçeleri aðaçlardan
sen yine duymazsýn sevdanýn içli sesini
söyle niye?
vazgeçtiðini duysamda bu sevdadan
cesaretin varsa gel
gel de yüzüme söyle.
vazgeçtiðim yarýnlara düþerken
kapý sonuna kadar açýk geleceðe.
leylim.....S.T
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.