vardı
bir hayatým vardý yýllar önce
her sabah nefes aldýðýma sevinir
havayý uzun uzun içime çekerdim
ne giyeceðim derdim olmazdý
kendimi nasýl mutlu hissediyorsam
onu giyerdim
koþarak çýkardým evden
nisan yaðmurlarýnda ýslanmaya bayýlýrdým
saatlerce karý izlerdim penceremden kýþýn,
aðýr aðýr düþerdi kar taneleri yeryüzüne
ve sevinirdim,tabiat bile mutlu diye..
bir sevgilim vardý yýllar önce
onu düþünmeden uyuyamazdým
uyanýr uyanmaz ismi dökülürdü dudaklarýmdan
kýskanýrdým onu özlerdim de
evi uzak deðildi bana
bu yüzden hergün yürüyerek giderdim iþe
penceresinin önünden geçerken ayaklarýmýn baðý çözülürdü
ne hikmetse!
sonra uzun uzun baðlardým ayakkabýlarýmý
taki o gül yüzünü görene dek
sonra uzun uzun bakardým onagülümserdi sýcak sýcak sabah güneþi gibi
çoðu zaman geç kalýrdým iþe onu izlerken
patronumdan azar iþitsem de umursamazdým
sevgilimin gülüþünün etkisiyle..
bir umudum vardý yýllar önce
güzel bir ev süslerdi hayallerimi
bahçesinde renk renk çiçekler
türlü türlü meyve aðaçlarý isterdim
sabah kahvemi karþýsýnda içeceðim deniz
öðle sýcaðýnda kitabýmý okuyacaðým aðaç gölgesi
bir kýz çocuðum olsun isterdim
elinden tutup dolaþmaya gittiðim
bahçede renk renk gülleri suladýðým kýzým
uðruna öleceðim bir eþ isterdim
.
.
.
devamý daha sonra þu anda eksik olan bu þiir üstünde çok çalýþþtým ve devamýný getireceðim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.