Yollar niye kapalı, kalbim aşk için ağlamalı!

Alýp baþýmý sükunetin baðrýna iltica ediyordum
Ne kadar içinden çýkamadýðým bir hal varsa ve kalbimi burkurak daðlýyorsa
Çaresiz umutlara sarýlýp, hülyalarýn ülfetinden yararlanýp ferahlýyordum
Niye böyle bir halin ve cendereler içinde yoran hicranýn sevdasýnda adýmlýyordum


Gönül perdesinden sahnelelen eserlerin dramatik yaþanmýþlýðý
Kalbin inþirah için canhýraþ yakarýþý, sinenin vicdanla hüzün hýçkýrýklarý baþlýyordu
Tepelerden dur durak bilmeden akan ve aþk için izana yön veren suyun haykýrýþý
Aklým için sualler hazýrlýyor ve hayretler içine bir þakýnlýða gark ediyordu


Güzel bir buseyle tenime nüfus eden meltem içimi rahatlatmýþtý
Gün yanarken ve esrarý halken gecenin kollarýna atýlmanýn manasýný merak ediyordum
Ne þiddeti sahneleyen poyrazýn, ne suskun kalan narýn haþyetinden korkuyordum
Ufuklarýn serencamýndan nükseden sevdanýn süruruyla bir haller yaþýyordum


Ve artýk zerkedilen mananýn heyacanýyla yeni bir lehçenin umudundaydým
Ruhumu ferahlatan lisanýn edebe mahsuz halinden fevkalade memnundum, anmalýydým
Þimdiye kadar kalbime sökün eden ne kadar dert hasýl olmuþ ve hali yormuþsa
Manaya metfun senasýnda aþký yudumalýydým ve vicdanýmla aklanmalýydým


Adeta suyun asaletinden sadýr olan sevdanýn erdemini ruhumla deruhte etmeliydim
Alemi nefesin müþkülatýndan akseden hicranýn ahýný nefsimle barýþtýrmalýydým
Ne yalýn aklýn sultasýnda ve ne de ilmin manaya ducar olan maslahatýn koltuðunda
Kimseyi avutmamalýydým ve ruhumun esaretine yol açan kapýyý aramamalýydým


Nice eþiklerin hikmetine mepni vesileleri habersizce dýþlamýþtým
Çünki yýllara sari avuntularýn ve kandýrlmýþlýðýn ihatasýnda korkular yaþamýþtým
Ne hakkýyla çocukluðumu ve ne de gençlik hülyalarýmý umutla yeþetmiþtim
Talan edilmiþliðin ve zerkedilen güvensizliðin kurbaný olarak bizar kalmýþtým



Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: