anladım

Aanladým
yalan ne kadar da uygun oldugumu anladým
insandým acizdim
bunun farkýna yoksa yeni mi vardým
gülücüklerimi aglayýþlarýmla karýþtýrdým
amansýz bir þekilde kendimi kýyýya attým
kimse yoktu o kýyýlarda
o kimsesiz sessizlikte kendimi avuttum
yalnýzdým
binlerce insanýn içinde
biraz aptaldým
anlayamýyordum
sevgi bana göre degildi bence
ben sevdim mi
deli gibi böyle anlatamam atom gibi
bir çocugun annesine sarýldýgý nefes gibi
severdim
iþte bu yüzde olmuyordu
annem aklýma gelirdi
ben onun sevgisine doymadým yoksa
o sarýlýþý halen özlüyormuyum
bu karanlýklar
dostum amma çok yorucu ve çok üzücü bir dost bana
yürüyorum gökte yýldýz saymaktayým
su o kadar güzel gelir ki bana sevgili geçmez aklýmdan
bir yýldýz kaydý o gökte tutmak istedim
tutamayýnca bir dilek verdim
yeniden dogmak ,yeni bir dünyada olmak
yeni bir yüzle yeni insanlarla olmayý diledim
bir mavi derinlik çeker beni içine
ben bogulmuþum onun sessizligine


Sosyal Medyada Paylaşın: