ŞÜKÜR

Mahþere demeç versem
Mehdi gibi evlere girsem
Ki, artýk mümkündür
Görüþtüðümüzü söylesem
Aleni
Yorumdan, yanýlgýdan ýrak
Vuslata erdim, bilincimle
Çölün suyu emdiðince
Can gözüyle, ten gözüyle desem
Sýrrýmýza faþ etsem
Ne çýkar ay yüzlüm, ne çýkar
Kim inanýr
Kim inanýr

Ey tanýmlanmaktan, yorumdan ârî
Sözcüklere sýðmayan
Aklýn, varlýðýn yegâne kaynaðý
Ýnan kalplerdeki kutlu sýr
Sevgiye müptelâ þiir
Sidretil müntehada buluþtuk desem
Habibin gibi kavuþtuk desem
Cümle kurumuþu yaþ etsem
Ne çýkar güneþ gözlüm, ne çýkar
Kim inanýr
Kim inanýr

Sâfi nûr
Aþkýn delice oku
Ehline dokunur ancak
Yanmamýþ ateþten ne anlayacak

Bilenler bilir zâtî
Bilmeyen bilmediðini yok sanýr
Bu yüzden huu der, ezelden beri
Huu, huu
Münkire ilenir toprak
Küs durur ebedi su

Varlýðýn can kadehi sabýr olmasa
Bunca zulme inkara dost canlar nasýl dayanýr
Sürekli sus/ sus demesen
“hikmetimin gereði her oluþ
meleðe, cin’e, ins’e ilâhým
mutlak hâkim benim” demesen
mahv ederdi cümle cehli
izninle tek ahým

daim eyle
e ya Halýk’ý ya Seyyidî
þükrümüzü
ezeli aþkýmýzý fikreyledin þükür
ebedi adýmýzý zikreyledin þükür

Haziran Ilgýn 1995

Hacý Ali bayram

Sosyal Medyada Paylaşın: